Triggerfinger - All This Dancin' Around

Een relatief oudje dit keer. Dankzij hun iets te saaie en zoetsappige cover I Follow Rivers denk ik met heimwee terug aan onderstaand album.  Triggerfinger is een driekoppig monster, geboren uit het beste wat de rockgeschiedenis te bieden heeft. Ruben Block, Mario Goossens en Monsieur Paul gaan al een poos door het leven als "The loudest band in Antwerp". Inmiddels moge duidelijk zijn dat niet alleen Antwerpen plat gaat voor de spuwende riffs van Block, de mokerslagen van Goossens en de het rauwe basgeluid van Monsieur Paul. All This Dancin' Around is het derde album van deze Belgische band.

1. "All This Dancin' Around"
2. "Let It Ride"
3. "Love Lost in Love"
4. "I'm Coming for You"
5. "All Night Long"
6. "Feed Me"
7. "Cherry"
8. "My Baby's Got a Gun"
9. "Without a Sound"
10. "Tuxedo"
11. "It Hasn't Gone Away"


Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.be/muziek/all-this-dancin-around-triggerfinger-8714374962483 

Triggerfinger staat bekend om hun overweldigende liveperformances, iets wat ze tot All This Dancin' Around nooit zo goed op plaat hebben kunnen vastleggen. Hoewel de nummers van live ongetwijfeld alsnog energieker overkomen, staan ze deze keer ook ijzersterk op plaat.

De songs op deze plaat zijn explosief, waarbij vooral stonerrock, bluesrock en hardrock-invloeden gecombineerd worden tot het herkenbare Triggerfinger-geluid. Er zijn uiteraard altijd vergelijkingen te maken, denk aan Queens of the Stone Age, Soundgarden en zelf een enkele keer Muse, maar Triggerfinger weet zichzelf toch wel degelijk een eigen geluid aan te meten.

All This Dancin' Around is echter niet alleen een explosief rockalbum, de heren weten een prima balans te vinden waarbij ook een relatief rustmoment als All Night Long tot zijn recht komt. Zo volgen de nummers elkaar perfect op.

Triggerfinger, hartstikke leuk die cover van I Follow Rivers, maar willen jullie nu weer gaan doen waar jullie goed in zijn? All This Dancin' Around is waar ik mijn bed voor uitkom en dit album zal altijd een vast plekje houden in mijn platenkast.

Fence - Fence

Na jaren van stilte, horizonverbreding, regenachtige dagen, de Aziatische Olympische Spelen, de terugkeer van de lynx in de Belgische bossen en stopgezette ruimteprogramma's, is Fence in mei 2011 weer bijeengekomen in een kleine studio in de Ardennen. Voorzien van busladingen aan oud materiaal, nieuwe nummers en een barbecue is er een nieuw album geboren. Sluit de deuren, houd de dames binnen, bewaak de kleintjes en voer de huisdieren, want Fence is terug!

1. "Cool Spirit"
2. "Bee Song"
3. "Without A Trace"
4. "I Think I Do"
5. "Shredder Pants And Leather Jack"
6. "Please Help Me"
7. "We Didn't Mean You No Harm"
8. "Walk The Talk"
9. "Of Day And Night"
10. "Haystack"
11. "Your Sister"
12. "Evolution Calling"



Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.be/muziek/fence-fence-5419999105255

En terug is Fence zeker! Het titelloze album staat vol met nummers die alle kanten van de band belichten. Denk aan vette grooves in Bee Song, stevige gitaren in Without a Trace, maar ook violen, saxofoons en allerhande andere instrumenten worden door de nummers heen geweven.

Ieder nummer heeft zo zijn eigen haakje, zijn eigen gezicht, en het album laat op deze manier Fence horen in al zijn(/haar) verscheidenheid. Het is te hopen dat zij niet weer een pauze inlassen van een aantal jaar, want dit album is gewoon top en vraagt zeker naar meer.
 

Isbells - Stoalin'

Isbells is een Belgische muziekgroep uit het Leuvense, die draait rond singer-songwriter Gaëtan Vandewoude. De groep speelt vooral melancholische folky popsongs. Isbells ontstond onder impuls van singer-songwriter Gaëtan Vandewoude die na backing vocals te hebben verzorgd bij diverse bands een eigen project startte. De groep bracht in 2009 hun debuutalbum uit. Nadat dit album positief werd onthaald werden ze genomineerd voor een MIA in de categorie "Beste nieuwkomer". Hun recentste cd Stoalin' is net uit.

1. "Stoalin'"
2. "Heading for the Newborn"
3. "Heart Attacks"
4. "Falling In and Out"
5. "Letting Go"
6. "Illusion"
7. "One Day"
8. "Elation"
9. "Baskin'"
10. "Erase and Detach"

Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.be/muziek/stoalin-isbells-5425017525301

Isbells brengt wederom het vertrouwde geluid, luchtige folkpop dat niet altijd lijkt te stroken met de melancholische teksten, maar dit daardoor juist wel doet. Isbells rekent af met de demonen uit zijn verleden en dat hoor je terug in de teksten die gedragen worden door de prachtigste melodiën. Af en toe in samenzang met Chantal Acda, een prachtige toevoeging aan de stem van Vandewoude.

Tussen Stoalin’ en afsluiter Erase And Detach, waarin Isbells afscheid lijkt te nemen van de spoken in zijn hoofd, bevinden zich acht kleine werken rond zijn persoonlijke ontwikkeling. Dat kan zijn het leed uit de kinderjaren die we horen op Heartbreak, maar ook een liefdesverklaring zoals op Falling In And Out. Die laatste een ideale radiohit, maar de rest is eveneens een bevestiging van het succes dat Isbells had met het debuut. Muzikaal iets minder donker dan zijn voorganger, tekstueel alsnog aangrijpend, maar bovenal een plaat die aantoont dat Isbelle zich op de goede weg naar succes bevindt.

Hooverphonic - With Orchestra

Die banner geeft het wel een beetje weg. Dus zonder al te veel oponthoud, ja deze post gaat over het orkestalbum van Hooverphonic, passend With Orchestra getiteld.

1. "Happiness"
2. "One Two Three"
3. "The Night Before"
4. "Heartbroken"
5. "The Last Thing"
6. "2Wicky"
7. "Anger Never Dies"
8. "Unfinished Sympathy"
9. "Expedition Impossible"
10. "George’s Café"
11. "Jackie Kane"
12. "Mad About You"
13. "Sometimes"
14. "Vinegar & Salt"
15. "Eden"
16. "Renaissance Affair"
17. "Danger Zone" 

Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.be/muziek/hooverphonic-with-orchestra-hooverphonic-0886919644029

Alex Calliers grote droom is dan eindelijk uitgekomen. Werken met een symfonie-orkest stond vrijwel bovenaan zijn bucket list, wat niet als een complete verrassing komt natuurlijk. Want op ieder album van Hooverphonic horen we wel orkestrale elementen als strijkers of blazers. Makkelijk om daar orkestrale versies te maken zou je zeggen en ergens blijkt dat ook wel zo te zijn.

With Orchestra is een soort best of-album, met de beste nummers van Hooverphonic in een nieuw gearrangeerd jasje. Daartussen (of technisch gezien daarvoor) vinden we ook nog een nieuw nummer, 'Happiness'. Een typisch Hooverphonicnummer met een catchy refrein wat je dagen blijft achtervolgen. Gezegd moet worden dat het met orkest nog beter klinkt. Vrijwel alle nummers doen het goed met orkest trouwens, al hoor ik persoonlijk soms weinig verschil met het origineel.

Ik wilde het onderwerp zoveel mogelijk vermijden, maar als je begint over weinig verschil met het origineel dan kom je er al gauw bij uit: Noémie Wolfs is geen Geike Arnaert. Waar Geike een heel krachtige stem had, moet Noémie het meer hebben van haar prachtige intieme stem. Dat is ook direct het voordeel, de twee zijn zo verschillend dat geen van beiden beter is, het is gewoon anders. Nummers als '2Wicky', 'Jackie Cane' en 'Mad About You' blijven prima overeind, wat zeg ik, blijven prima.

Waar ik eigenlijk op doelde met 'weinig verschil met het origineel', is dat de muziek van Hooverphonic zich uitermate goed leent voor orkestrale versies en hierdoor de verrassingen uitblijven. In 'Mad About You' wordt heel stiekem een kleine Zwanenmeer verwerkt, maar verder is het allemaal heel erg volgens de regels. Daardoor echter niet minder prachtig. Met With Orchestra is niet alleen de droom van Alex Callier uitgekomen, ook de luisteraar droomt weg bij de prachtig gearrangeerde hits van Hooverphonic.

Sioen - Sioen.

Frederik Sioen ken ik in eerste instantie als singer-songwriter, met nummers waarin zijn stem en zijn piano de hoofdcomponenten zijn. Sioen trok in november 2007 op uitnodiging van Oxfams actie 'One Day For Another World' naar de township SOWETO in Zuid-Afrika om er een samenwerking op te zetten met plaatselijke muzikanten. Dit resulteerde in 2009 in het album Calling Up Soweto. Allemaal heel braaf, moet Sioen gedacht hebben, want zijn nieuwe album Sioen. laat een aanstekelijk popgeluid horen van een zanger die na een verbroken relatie geniet van het leven als single, met de bijbehorende feesten en het nodige drankgebruik.

1. "Bad Bad World"
2. "I'm Not Ready To Love You Like I Do"
3. "Johnny, Mary, Tommy & The Sun"
4. "My Way"
5. "Meteor"
6. "Make It Real"
7. "Why Shouldn't I?"
8. "Sex"
9. "Crime of Passion"
10. "Blackout"
11. "Running From the Cops"
12. "Please Hold Me In Your Arms"
13. "The Carnival"



Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.be/muziek/sioen-sioen-5053105120925

Op Sioen. klinkt Sioen extraverter, lichtvoetiger en humoristischer dan ooit tevoren. Hij laat de bad boy in zich naar buiten komen en dat levert een geweldige popplaat op. Het is echter geen radicale omslag, want op 'Make It Real', 'Crime of Passion' en de prachtige ballad 'Please Hold Me in Your Arms' horen we de bekende piano en strijkers weer terug. Dit maakt de plaat ook voor de fans van het eerste uur een feest.

Hoewel Sioen. een redelijk gewaagd en succesvol experiment is, zijn niet alle nummers van hetzelfde niveau. Dit maakt natuurlijk helemaal niets uit, persoonlijk vind ik dat ieder album zogenaamde 'fillers' nodig heeft om de topnummers beter te laten schitteren, maar wees erop berust dat niet ieder nummer zo geslaagd is.

't Hof van Commerce - Stuntman

Lang geleden dat ik iets gepost heb. Eerlijk gezegd is iedere dag een post wat te hoog gegrepen en ik zal dan ook vanaf nu eens in de zoveel tijd iets posten. Vandaag wil ik het hebben over de voor mij (als Nederlander geboren) moeilijk verstaanbare nieuwe plaat van 't Hof van Commerce, namelijk Stuntman.

1. "Stuntmann"
2. "Wupperbol"
3. "Nie normael"
4. "Kwik lik pélé"
5. "Iderjin is goed"
6. "Voe de show"
7. "Kinders in bedde"
8. "Baes"
9. "Kletser ip de biln"
10. "Trappet of"
11. "Gie teegn de wereld"
12. "Wolfizer"

Hier te verkrijgen: http://www.freerecordshop.be/muziek/stuntman-hof-van-commerce-5425007831412

Het heeft even geduurd, na Ezoa en niet anders uit 2005 bleef het lang stil rond de Vlaamse rapgroep. De jaren hebben ook bij DJ 4T4 en rappers Serge Buyse en Flip Kowlier niet stilgestaan en dat hoor je terug op Stuntman.

Ze zijn wat milder, wat ingetogener. De kwaadheid lijkt een beetje verdwenen. Dat wil echter niet zeggen dat Stuntman geen goeie plaat is, integendeel. Grappige teksten voor zover ik ze begrijp, zeker in ‘Voe de show’ en ‘Kletser ip de biln’, met als hoogtepunt misschien wel de rap van DJ 4T4 in 'Baes'. De Limburger kan rappen in het West-Vlaams, wie had dat ooit gedacht?

Ik heb al even stilgestaan bij het niet stilstaan van de tijd, maar het nummer 'Iderjin is goed' is de belichaming van het ouder worden van de groep. Hierin horen we Buyse en Kowlier als oude vrienden bijkletsen aan de telefoon. Een ietwat melancholische toptrack.

Stuntman is een topplaat, die maar weer eens aangeeft dat 't Hof van Commerce de beste hiphopcrew van België is.

Bart Herman - Drie Akkoorden en de Waarheid

Bartje Pol Frans (Bart) Herman (Wevelgem, 14 februari 1959) is een Belgische zanger, vooral bekend om zijn hit 'Ik ga dood aan jou' uit 1993. Naast zanger is Bart Herman ook een auteur-componist. Naast het schrijven van zijn eigen teksten, vertaalde hij verschillende liedjesteksten uit het Engels, Frans, Duits en Spaans naar het Nederlands, die dan gebruikt werden door hemzelf en door vele andere zangers. Onlangs is zijn nieuwe plaat 'Drie akkoorden en de Waarheid' gelanceerd.

1."Als je weer wakker wordt"
2. "Jouw Gezicht"
3. "Laat me nooit alleen"
4. "Eddy"
5. "Maanlicht op de zee"
6. "Friends Forever"
7. "Geen zomer zonder jouw"
8. "Wetteren Passerelle"
9. "Diep in je hart"
10. "Ode aan de zon"
11. "Vader"
12. "Senorita Zita"




Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.be/muziek/drie-akkoorden-en-de-bart-herman-8714221062366
 
Drie akkoorden en de waarheid is Bart Herman zijn twaalfde cd. Het is zijn tiende album gekruid met gloednieuw en nooit eerder uitgebracht werk. Met dit nieuwe album probeert singer-songwriter Bart Herman, het bekende ‘Nashville adagium “Three chords and the Truth is enough for a good countrysong” te toetsen aan het songschrijven in de Lage Landen. In het album vind je dan ook geen thematische rode draad terug, maar is eerder een verzameling van verhalen – al dan niet uit zijn jeugd – (noem het waarheden) met behulp van slechts drie akkoorden op muziek gezet.

Bart Herman schreef ook een nummer over The Voice of Europe: “Eddy Wally”. Een song waarin Bart Herman een ode brengt aan Vlaanderens grootste en wellicht succesvolste schlagerzanger, die spijtig genoeg ten gevolge een hersenbloeding met verlammingsverschijnselen tot gevolg, wellicht nooit meer zal kunnen optreden.

Drie akkoorden en de Waarheid is een echte aanrader. Het is een album met twaalf schitterende songs, waarin Bart Herman een stukje van zijn zichzelf bloot geeft. Een echt juweeltje dat alleen al om zijn variatie – de cd bevat parels van ballads, romantische songs, maar evenzeer swingende nummers en zelfs een vleugje country-pop.